Bir çin atasözünü hatırlatarak bu konuda birkaç söz söylemek istiyorum ” Bir planınız eğer bir yıllık ise pirinç ekin, on yıllık ise ağaç ekin, yüz yıllık ise insan yetiştirin”. Evet bu günün küçükleri yarının büyükleri klasik sözünü söylerken gerçekten durup düşünmek gerekiyor. Okulların açılması ile birlikte milyonlarca öğrenci sıraları doldurmaya başladı bile. Ama bazı gerçekler insanın gözüne çarptıkça gerçekten ”Depresif” olmamak işten bile değil. Okullar ile birlikte dert dolabının tozlu kapağıda açılmış oldu. Okulu ve eğitimi psikolojik açıdan değerlendirirken hepimizin durup düşünmesi gereken birkaç soru sorup sizleri düşünmeye sevk etmek istiyorum.1-) Geleceğin Türkiye’sini oluşturacak nesillere uygun kaç tane okulumuz var ?2-) İdeal bir eğitim için 10-12 öğrenciye bir öğretmen düşerken ülkemizde kaç öğretmene kaç öğrenci düşmektedir ?

3-) Çocuklarımızı yetiştiren öğretmenler maddi sıkıntılarından dolayı kendi problemlerini düşünmeden sadece ve sadece bir şeyler öğretmeye konsantre olabiliyorlar mı ?

4-) Okula giden milyonlarca öğrenciden kaç tanesinin anne ve babası onlar için rahat rahat bütün ihtiyaçlarını karşılayarak okula gönderebildi ?

5-)  Öğretmenlerimiz bu güne kadar kaç tane çocuk psikolojisi ile ilgili kitap okudular ?

6-) Ders kitaplarımızda acaba geleceğin nesline uygun mesajlar verebiliyor muyuz?

7-) Çocuklarımıza okul öncesi eğitimi kaç aile temin edebilmektedir ?

8 -) Okul saatleri öncesinde ve sonrasında milyonlarca öğrenciyi uygun bir şekilde onların psikolojileri ve gelişimleri için uygun bedensel ve ruhsal eğitim sağlanabiliyor mu ?

9-) Eğitim sistemimiz acaba çocuklarımızın kabiliyet ve kapasitelerini ortaya çıkaracak nitelikte midir ? Yoksa binlerce cevheri ve dehayı sistem içinde harcıyor muyuz ?

10-) Bu ülkede yaşayan binlerce özürlü çocuk için henüz eğitim kurumu bulunmadığını sadece o çocukların anne ve babaları mı biliyor ?

11-) Hızla yaygınlaşmakta olan uyuşturucu ve madde bağımlılıkları ile ilgili okullarımızda yeterince önlem alınabiliyor mu ?

12-) Kafasında sadece kısa yoldan para kazanmak olan milyonlarca genç için üretim ve emek vermeye yönelmeleri konusunda eğitim sistemimizde nasıl bir yönlendirme yapılacak ?

13-) Medyada sürekli yolsuzluk haberleri duyan çocuklar başka ülkelerden özdeşim modelleri ithal etmek zorunda mı kalacaklar ?

Daha onlarca bu şekilde süre giden soru varken, depresif olmamak mümkün mü? Özellikle bir ruh sağlığı çalışanı olarak geleceğe umutla bakabilmek bu ortamda biraz zor görülüyor. Psikolojik açıdan zor durumda olan çocuklarımız okullarına herşeyden habersiz yeniden başladılar. Ama gelecekte bazı şeyleri değerlendirebildikleri yaşlarda geçmişlerini olumlu değerlendirebilecekler mi  ? Bütün bunlar hakkında siz ne düşünüyor geleceğe nasıl bakıyorsunuz ?